Elke maand verstuur ik een nieuwsbrief over onderwijs, werkbaar werk, technologie en de dingen des levens. Een lijstje propvol inzichten, leestips en aanbevelingen. Wil je deze brief ook in je mailbox? Geef je hier op.
Een interessant en relatief nieuw concept in onderwijs is academisch optimisme. Het is een mindset waarbij leraren een positieve houding hebben ten opzichte van hun vermogen om les te geven en de vertrouwensrelatie met leerlingen en ouders. Een leraar die academisch optimistisch is, gelooft dat hij elke leerling kan helpen om beter te leren en te presteren. Onderzoek toont aan dat scholen en leraren met een academisch optimistische houding ervoor zorgen dat hun leerlingen beter leren, ongeacht hun sociaal-economische situatie. Dit bevordert ook gelijke kansen. Een onderzoek van Ruud Lelieur, Ruben Vanrusselt en collega's gaat dieper in op het concept van academisch optimisme en suggereert dat leraren in academisch optimistische scholen op een andere manier praten over hun leerlingen, hun school en hun baan. Het toeschrijven van succes of falen heeft dus invloed op het academisch optimisme van leraren en de school.
Ik las het boek ‘Doe Maar niet’ van Amir Bachrouri. Een vlot leesbaar boek waarin Amir een persoonlijk relaas vertelt en zijn kijk geeft op verschilllende hete hangijzers. Hij schuwt klimaat, racisme, onderwijs en woke niet en probeert vaak vanuit discussie zijn inzichten te delen. Interessant is dat hij daar zijn eigen twijfel niet in schuwt. Amir wordt zonder twijfel een van dé denkers van zijn generatie. Nu al, op jonge leeftijd, bepaalt hij mee het publieke debat rond onder meer lezen en onderwijs. Doe maar, Amir, doe maar!
Filip Rogiers stapte na 30 jaar journalistiek terug het onderwijs in. Na 4 maanden maakt hij een stand van zaken op. Een heel mooi stuk over onder meer iets waar ik het zelf heel moeilijk mee had: Neem het niet persoonlijk. Leerlingen reageren niet altijd even leuk op wat jij zegt of aanbiedt. Vaak vanuit een onwetendheid of een gebrek aan impulscontrole. Ik vond het heel moeilijk om daar voorbij te stappen en mezelf hier niet door te laten tegenhouden.
Dit opiniestuk probeert een reflectie te maken van het beleid van Ben Weyts aan de hand van wat voetbalterminologie. Het stuk gaat een beetje van hier naar daar, maar nog belangrijker vind ik om te vermelden dat we moeten oppassen om telkens naar die minister van onderwijs te kijken. Die is belangrijk, maar zeker niet de belangrijkste actor in goed onderwijs. De vrijheid van onderwijs geeft heel veel vrijheid en verantwoordelijkheid aan andere actoren in ons onderwijs: koepels, lerarenopleidingen, scholen … Wachten op de ‘ideale minister van onderwijs’ is verspilde tijd.
Ik probeer elk jaar, bij het begin van het jaar, tijd te maken om een ‘yearly review’ te doen. Dat is een systematische terugblik op je voorbije jaar waarna je van daaruit doelen stelt voor het komende jaar. Ik doe dit aan de hand van het boek ‘Grip’ van Rick Pastoor. Om de vijfde verjaardag van zijn boek te vieren, zette hij het hele hoofdstuk over de Yearly Review gratis online.
Wil je nog een stap verder gaan, dan kan je ook een persoonlijk manifest schrijven. Ernst-Jan Pfauth is voormalig directeur van De Correspondent, maar profileert zich nu als de goeroe rond intentioneel leven. Hij ontwikkelde een template om je eigen persoonlijke manifest te schrijven. Het lijkt mij gigantisch waardevol om te doen, om richting te geven aan je werk en leven, maar het is qua tijdsinvestering ook niet te onderschatten denk ik.
Een boek waar ik naar uitkijk in 2024: Morele ambitie van Rutger Bregman
Als er een film uitkomt over de Franse geschiedenis, dan wordt Bart Van Loo opgetrommeld om duiding te geven. En dat doet hij telkens met gigantisch veel passie. Ook zijn zaalshows zijn echt de moeite. Zijn laatste boek De Bourgondiërs werd een echte bestseller, maar eigenlijk vond ik zijn boek over Napoleon beter. Misschien omdat ik de figuur Napoleon interessanter vind. Van Loo maakt van het boek een fantastisch epos van een ronduit intrigerende figuur. Heerlijk boek.
Sinds ik bij het Expertisecentrum Onderwijs en leren aan de slag ben, heb ik de eer om op teammeetings Paul Kirschner te mogen aanhoren. Een baken van kennis, ervaring en snedige oneliners. Dit interview met Paul is een must read voor al wie nog twijfelt over de weg uit deze spiraal van negatieve resultaten over de kwaliteit van ons onderwijs.
Voila,de kop is er af. Hopelijk ben ik nu vertrokken voor een mooie reeks nieuwsbrieven in 2024. Heb je vragen of wil je iets weten? Aarzel niet om me te mailen: rinke@dekrijtlijnen.be!
Tot de volgende!
Rinke