Je agenda bijhouden is belangrijk. In het boek dat ik beschouw als mijn productiviteitsbijbel, Grip van Rick Pastoor, heet het eerste hoofdstuk niet voor niets ‘Je agenda is heilig.’
Niet alleen in je job, maar eigenlijk gewoon in je dagelijkse leven, is je agenda belangrijk. Een etentje hier, een tandartsafspraak daar. Een goed agendasysteem is cruciaal, en wel om twee redenen: anders vergeet je dingen en voor de mentale rust.
Het eerste lijkt me vrij logisch. Als je niet gestructureerd je agenda bijhoudt of ergens een soort van oplijsting maakt van je afspraken, dan zal je er eens een missen. Is het niet een doktersafspraak, dan wel een etentje bij de grootouders. Zelfs met een goed geoliede agendamachine glipt er al eens iets door de mazen van het net.
De tweede reden ligt minder voor de hand, maar is minstens even belangrijk. Als je een goed agendasysteem hebt, geeft dat mentale rust. Niets zo vervelend als een gedachte, een mentaal kattebelletje in je hoofd dat je zeker niet mag vergeten. Denk aan een afspraak met vrienden die jij gemaakt hebt en zeker tegen je partner moet vermelden, vanavond tijdens het eten. Je zal er de hele dag mee in je hoofd zitten, het zal te pas en te onpas opkomen in je gedachten dat je het niet mag vergeten, maar gegarandeerd, tijdens het eten, zal het stil blijven. Later, als je naast je snurkende partner in bed ligt, springt het uit de struiken en lig jij er de hele nacht over te tobben. Net zoals bij een takenlijst is ook bij de agenda het devies: bewaar niets in je hoofd. Laat je agenda het zware werk doen, vermijd die cognitieve belasting en zorg dat je elke afspraak, hoe klein of onbenullig ook, in je agenda zet.
Daarom dat ik ook hier weer fan ben van een digitale oplossing. Dat is in het onderwijs nog niet zo ingeburgerd. Vaak lopen leerkrachten rond met een papieren agenda, meestal zelfs hetzelfde exemplaar dat ook de leerlingen gebruiken. De voorbije jaren kwamen er verschillende leraren-agenda’s op de markt, maar die bleken voor mij allemaal ontoereikend. Ik houd mijn agenda gewoon bij in de agenda-app van mijn macbook.
Ik maak echter wel een onderscheid tussen wat ik, even zelf verzonnen, een tijdsagenda en een inhoudsagenda noem.
Toen ik nog les gaf, zette ik de lesuren die ik lesgaf in mijn digitale ‘tijdsagenda’'.
Dan stelde ik in dat dit patroon zich wekelijks herhaalde. Ik zette daar niet bij wat ik dan exact in die les ging doen. Dat deed ik in een papieren agenda of de laatste jaren, in de planner van Smartschool, wat ik dus mijn ‘inhoudsagenda’ noemde. Dat lijkt dubbel werk, maar op zich is die eerste tijdsinvestering niet groot. Je moet gewoon je lessenrooster er een keer insteken en dan de functie gebruiken dat dat agenda-item zich elke week herhaalt.
Alle andere afspraken, vergaderingen en prive-zaken, plaats ik ook in mijn digitale tijdsagenda. Zodat ik daar een heel duidelijk en snel toegankelijk overzicht heb van mijn beschikbaarheid en afspraken.
Het is misschien in veel gevallen een goed idee om werk en privé gescheiden te houden, maar op vlak van je agenda is het dat niet. Want een leerkracht werkt nu eenmaal ook veel tijdens zijn privé-uren. Een leerkracht werkt niet ‘9 to 5’ en zal daarom ook eens overdag een privé-afspraak inplannen, maar dat wil dan wel zeggen dat er dan geen vakvergadering kan doorgaan, etc …
Zorg dat je agenda alle elementen bevat, ook je privé-afspraken, zo zie je niets over het hoofd. In een digitale agenda kan je vaak met kleurtjes werken, zo zorg je dat alles duidelijk en overzichtelijk blijft.
Als laatste wil ik je aanmoedigen om zoveel mogelijk in je agenda te zetten. Dus ook dingen die vanzelfsprekend of enkel voor jou zijn. Ben je bijvoorbeeld van plan om op dinsdag tijdens je springuur te werken aan een groot nieuw idee dat je hebt voor een volgend les, zet dat dat dan in je agenda. Zo leg je het vast en weet je ook waar je tijd naartoe gaat. Als je dan nog vragen, nieuwe taken of extra opdrachten krijgt, kan je rekening houden met de haalbaarheid. Idealiter is je agenda ook een neerslag van je werkbelasting.
Een paar weken geleden was Bert Wienen te gast in de podcast Buiten De Krijtlijnen. Bert schreef een zeer intregerend boek ‘Van individueel naar inclusief onderwijs’. Daarin houdt hij een opmerkelijk pleidooi voor minder labelen en terug meer naar het collectief en vooral naar meer inzetten op effectief lesgeven. Hij beschrijft hoe onze zorg nu vooral gebaseerd is op het wegnemen van weerstand en hoe dat, bijna altijd, leidt tot lagere verwachtingen en mindere onderwijsuitkomsten.
Terwijl ik deze nieuwsbrief typ, zit ik ook volop in de voorbereiding voor een podcastaflevering rond De Canon Van Vlaanderen. Daarvoor blader ik dus ook regelmatig door de Canon zelf en ik moet zeggen, het is een prachtig boek geworden. Los van de politieke geladenheid van het onderwerp en wat het onderwijs er mee aan moet, dit boek is echt een hele mooi, interessante leeservaring. Het beslaat een heel diverse reeks onderwerpen die telkens zo’n 800 woorden meekrijgen. Als je van geschiedenis houdt, is dit echt een lekker boek om elke dag een stukje uit te lezen. Schaf het hier aan!
Laatste boekentip: Rutger Bregman, een van mijn favoriete auteurs, heeft een nieuw boek klaar. in ‘Morele Ambitie’ heeft hij het over bull-shit jobs en hoe jij ook kunt kiezen voor een carrière die niet draait om salaris, titel of een mooi kantoor, maar voor echte impact op de grote problemen van deze tijd. Kans is reëel dat dit boek leidt tot een gigantische ontslagronde in de corporate-sector van de lage landen. Vanaf 19 maart in de boekhandel, nu al voor te bestellen.
Geïnspireerd, getriggerd, gelachen of genoten van wat ik heb geschreven? Stuur deze nieuwsbrief dan door naar je collega’s, vrienden en familie. Hoe meer lezende zielen, hoe fijner!
Tot snel,
Rinke