Valse meritocratie 🎓
Goeiemorgen!
In deze nieuwsbrief tip ik u weer wat interessant leesvoer. Onder meer over de macht van het diploma, de wokeness van eten en het hip van maken van lezen.
Veel leesplezier!
Rinke
Het boek 'De Tirannie van Verdienste' van Michael Sandel ligt klaar op mijn nachtkastje om te lezen. Als opwarmertje las ik dit opiniestuk van hem in de New York Times. En dat heeft me alleen maar meer 'goesting' gegeven om zijn boek te gaan lezen. Het opiniestuk is een aanklacht tegen onze diplomacultuur en dan vooral het feit dat er enorm wordt neergekeken op zij die geen hogere studies hebben gedaan. Meer nog, het artikel haalt onderzoek aan waaruit blijkt dat mensen het meest neerkijken op mensen zonder hoger diploma. Uit een lijst van groepen waaronder moslims, obese mensen, Afro-Amerikanen blijkt dat hoger opgeleide het meest neerkijken op zij die niet hoog opgeleid zijn. Kortom in een wereld van systemisch racisme, een uit de hand gelopen schoonheidscultuur, blijft het toch grotendeels het diploma dat aanzien bepaalt. Daar komt nog bij dat landen meestal bestuurt worden door mensen met zo'n hoger diploma. Of zoals Sandel het mooi zegt: Â "The credentialed few govern the uncredentialed many." Daar zijn een aantal dingen problematisch aan, maar misschien het belangrijkste is dat daardoor een vals meritocratisch systeem in stand gehouden wordt. Namelijk, als je geen succes hebt en ook geen opleiding, dan is het je eigen schuld. Je eigen falen.
En nu ga ik dat boek lezen.
Voedsel is woke. Het polariseert. Waarom anders verplichtte men in Denemarken kinderdagverblijven om varkensvlees te serveren? Of waarom kunnen sommige veganisten de tafel niet meer delen met stevige vleeseters? Gastro-discriminatie heet dat en is het onderwerp van een zeer interessant en uitgebreid stuk in De Groene Amsterdammer. Over hoe de drang naar identiteit zich uit in ons eten.
Er verschenen al heel veel opiniestukken die pleiten voor een sterke kennisoverdracht voor elke leerling. Ook de kansarme of kwetsbare leerling. Juist bij hen moeten we hoge verwachtingen hebben. Dit opiniestuk poneert dit ook. Maar doet ook nog een andere interessante uitspraak. Vanuit het advies van Engelse zwarte topscholen motiveert het de stelling om geen energie te steken in het opheffen van segregatie. De schoolpopulatie gaat toch niet veranderen, al zeker niet door onderwijs. Steek je energie in het oprichten van hoogwaardige scholen waar elementaire kennisoverdracht centraal staat. Een interessant pleidooi om de energie van onderwijs te richten op wat het wel kan beïnvloeden.
Lezen is blijven steken in de vorige eeuw. Dat beweren toch de makers van Immer. het gaat dan niet over wat je leest, maar vooral hoe je leest. Nog in die stoffige logge boeken of op een saaie e-reader. Vaak kost het 'relatief' veel moeite om aan het lezen te slaan. Toch tegenover de vele andere dingen die we nu vaak met enkele swipes kunnen doen op onze smartphone. Immer is een applicatie die lezen helemaal aanpast aan de smartphone-ervaring. Het toont niet te veel tekst op het scherm, het werkt met leesblokken, biedt je soundscapes aan voor tijdens het lezen ... Oprichter Niels 't Hooft verwoordt het zo: 'een lees-app die net zo lekker ‘binged’ als Netflix, die je motiveert als een fitness-tracker en beter is voor je brein dan een meditatie app’.
Tweet van de week!
#73 | Teacher Tapp #3 - Leraar in de stad
Deze week praten we in de podcast over onderwijs in de stad. We spreken daarover met Tim Vandromme, coördinator van De Buurt, een school in hartje Gent. Een gesprek over diversiteit, sterke leerkrachten en in kleine dingen het verschil maken.
#74 | Teacher Tapp #4 - Leraar in de stad
Meer Buiten De Krijtlijnen
Wil je meer te weten komen over deze podcast of meer afleveringen beluisteren? Dan kan je terecht op onze website:Â www.dekrijtlijnen.be.
Wil je onze podcast financieel steunen? Word dan vriend van de show! Meer info op onze website!